Panama is een land in Midden-Amerika en kent een rijke historie en cultuur. Het land staat is nu vooral bekend door het Panamakanaal en de prachtige natuur. Waar het land vroeger vooral bewoond werd door indianenstammen, is het nu een favoriete vakantiebestemming.
De geschiedenis van Panama
De oudheid
Het land Panama werd oorspronkelijk bewoond door indianenstammen. De oudste stammen droegen de namen Cuevas en Cole. De bewoners van het land hielden zich vooral in leven door toedoen van de visvangst. Het was de Spaanse Balboa die het land in 1501 veroverde. Door de strategische ligging van Panama aan de Pacifische kust, werd het land al snel op waarde geschat. Het duurde dan ook niet lang voordat Panama een vooraanstaande Spaanse handelspost werd. Het koloniale tijdperk brak aan.
Koloniale tijdperk
Panama was van 1538 tot en met 1821 zelfs een belangrijk onderdeel van het Spaanse Rijk. Na deze periode viel het land onder de Republiek Gran Colombia dat we nu vooral kennen als het onafhankelijke Colombia dat geleid werd door Simon Bolivar. Het waren de Amerikanen die Panama in 1903 hielpen onafhankelijk te worden. De prijs die betaald moest worden was echter hoog. Het land moest Amerika de soevereine rechten toekennen voor het graven van een kanaal én het bezit van omliggende gebieden. Het betreffende kanaal is nu natuurlijk bekend als het Panamakanaal. Ook hadden de Verenigde Staten het recht om een militair ingrijpen toe te passen om het kanaal en de omliggende gebieden te beschermen. Het Panamakanaal was gereed in 1914.
Democratie
In de tijd van 1903 tot en met 1968 kende Panama een democratische regering. Het land werd dan ook op deze wijze geregeerd, doch had de regeringsvorm oligarchische trekken. Beslissingen werden vooral in het eigen voordeel van de regering gemaakt. In 1968 werd commandant Omar Torrijos aangesteld als leider. Dit gebeurde toen het leger de macht over het land overnam. Nog tot aan 1989 konden ook de burgers van Panama verkozen worden tot het presidentschap. Wel bleef het leger de macht houden over het land.
Toen de door het leger aangebrachte presidentskandidaat Torrijos de verkiezingen in 1989 verloor, werden de stemmingen dan ook direct nietig verklaart door het leger. Deze werd destijds geleid door Manuel Noriéga. Er was een Amerikaanse interventie én de veroordeling van 40 jaar gevangenschap voor Noriéga voor nodig om de verkiezingen alsnog geldig te doen verklaren.
Na deze veroordeling trad Guillermo Endara aan als president, nadat hij democratisch verkozen was. In 1999 was Mireya Moscoso de eerste vrouwelijke presidentskandidaat voor Panama. Op 31 december van dat jaar wordt het Panamakanaal wederom eigendom van Panama. Dit gebeurde nadat de Verenigde Staten afstand deed van haar rechten. Zij hebben het kanaal dan maar liefst 86 jaar in handen gehad. Het jaar daarop werd er door de overheid direct een programma opgesteld. Het Panamakanaal moest uitgebreid worden en een vernieuwing ondergaan. De vernieuwing werd vervolgens in 2007 gestart.
Recente periode
Nadat Mireya Moscoso in 2004 aftrad als president, werden de presidentsverkiezingen gewonnen door Martin Torrijos waarna hij in 2009 het stokje overgaf aan Ricardo Martinelli, een conservatieve leider. Later in 2014 en 2015, werd er onderzoek gedaan naar Martinelli omdat hij betrokken zou zijn geweest bij een corruptieschandaal. In 2014 was het Venezuela dat de banden met Panama verbrak. Zij vinden dat het land in “dienst” staat van de Verenigde Staten als ze in 2011 het vrijhandelsverdrag met Amerika weer herstellen. In 2015 was het Juan Carlos Varela die aan de macht komt.
Een jaar later werden de zogenaamde “Panama Papers” bekend gemaakt. Daarmee werd het land ineens gezien als een waar belastingparadijs waar belasting massaal kon worden ontdoken. Het was de firma Mossack Fonseca die deze corruptie mogelijk maakte. De toenmalige president Varela stak hier echter een stokje voor. Hij stelde een Internationaal team aan dat de financiële situatie in Panama transparant moest maken. Tegenwoordig beschikt Panama over een florerende economie. Dit is mede te danken aan de hoge olieprijzen en de tol die verkregen wordt via het Panamakanaal. Het land kent tevens het hoogst aantal buitenlandse investeringen van heel Midden-Amerika.